Odpowiedź MSWiA na prośbę ustosunkowania się do opinii Polskiego Instytutu Notarialnego
W związku z pismem Dyrektora Polskiego Instytutu Notarialnego do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z prośbą o ustosunkowanie się do opinii Polskiego Instytutu Notarialnego w sprawie możliwości nabywania przez obywateli i przedsiębiorców Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych po dniu 31 stycznia 2020 roku załączamy otrzymaną odpowiedź:
Szanowni Państwo,
W odpowiedzi na Państwa pismo uprzejmie informuję, że zasady i tryb nabywania nieruchomości przez cudzoziemców określone są w ustawie z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz. U. z 2017 r. poz. 2278) oraz w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 czerwca 2012 r. w sprawie szczegółowych informacji oraz dokumentów, jakie jest obowiązany przedstawić cudzoziemiec ubiegający się o wydanie zezwolenia na nabycie nieruchomości (Dz. U. z 2012 r. poz. 729).
Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 1 ust. 1 ustawy nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
Podkreślenia wymaga, iż obecnie wymóg uzyskania zezwolenia odnosi się jedynie do podmiotów niebędących obywatelami lub przedsiębiorcami państw członkowskich Unii Europejskiej.
W sytuacji opuszczenia przez Wielką Brytanię Unii Europejskiej jej obywatele będą musieli uzyskać zezwolenie ministra właściwego do spraw wewnętrznych na nabycie nieruchomości, chyba że w danym przypadku zastosowanie znajdą zwolnienia, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Jednak taki stan prawny będzie obowiązywał dopiero po zakończeniu okresu przejściowego.
Brak wymogu zezwolenia wynika wprost z Umowy o wystąpieniu i jej rozdziału dotyczącego okresu przejściowego, zgodnie z którym UK i jej obywatele traktowana będzie jakby była nadal państwem członkowskim UE (poza prawami instytucjonalnymi). Okres przejściowy został dodatkowo zakotwiczony w polskim prawie poprzez uchwalenie ustawy krajowej, która potwierdza, że UK w okresie przejściowym będzie traktowane jakby było państwem członkowskim.
Warunki obowiązywania okresu przejściowego w polskim porządku prawnym zostały potwierdzone w Ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o okresie przejściowym, o którym mowa w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. 2019 poz. 1516).
Rozpoczął się on z chwilą wejścia w życie Umowy o wystąpieniu (tj. od 1 lutego 2020 r.) i zakończy 31 grudnia 2020 r. (jeśli Państwa Członkowskie UE i Wielka Brytania nie podejmą decyzji o jego przedłużeniu).